اثرات روحي بيماري شديد جسمي

اثرات روحي بيماري شديد جسمي چه احساسي در صورت بروز اضطراب يا افسردگي خواهيم داشت؟ چرا وقتي دچار بيماري جسمي مي شويم احتمال بروز افسردگي و اضطراب بيشتر است؟ چه عواملي ممكن است باعث افزايش احتمال بروز افسردگي و اضطراب شوند؟ كي بايد به دنبال كمك باشيد؟ در مورد اضطراب و افسردگي چه مي توان كرد؟ چگونه مي توانيد به خود كمك كنيد؟ چگونه خانواده و دوستان مي توانند كمك كنند؟ مراكزي كه مي توان از آن ها اطلاعات و كمك گرفت

اثرات روحي بيماري شديد جسمييك بيماري شديد جسمي مي تواند هر گوشه از زندگي شما را تحت تأثير قرار دهد. ارتباطات، كار، عقايد مذهبي و چگونگي روابط اجتماعي با ديگران همگي ممكن است تحت تأثير قرار گيرند. بيماري شديد جسمي مي تواند باعث شود ما دچار احساس غم، ترس، نگراني يا عصبانيت شويم. اين مي تواند به دلايل زير باشد * ما نمي دانيم كه دقيقاً چه بيماري داريم چگونه با درد ناشي از عمل جراحي يا عوارض جانبي داروها مقابله خواهيم كرد
درمان تا چه اندازه اثر بخش خواهد بود
احساس عدم كنترل در مورد بدن و بيماري خود مي كنيم. كلاً ممكن است فكر كنيم كه كاري نمي توان در مورد آن كرداحساس تنهايي و جدايي از خانواده و دوستان داريم. گاهي ممكن است صحبت كردن در مورد بيماري با نزديكانمان مشكل باشد، چون نمي خواهيم آن ها را نگران يا ناراحت كنيم براي برخي از ما اثرات روحي يك بيماري شديد جسمي مي تواند بيش از اندازه باشد. مثلاً، سرطان يا بيماري قلبي ممكن است ما را بسيار نگران و افسرده كند. اين موضوع مي تواند ما را از انجام كارهايي كه در زندگي روزمره مان انجام مي دهيم، باز دارد. چه احساسي در هنگام بروز اضطراب و افسردگي خواهيم داشت؟ اضطراب و افسردگي هم ذهن و هم جسم ما را تحت تأثير قرار مي دهد. در بسياري از موارد، هر دو تأثير، همزمان اتفاق مي افتند.
احساس اضطراب چگونه استافكار دائمي نگران كننده، اغلب در مورد بيماري و درمان آن ترس از اتفاق افتادن بدترين حالت ها كه به عنوان مثال بيماريمان بدتر خواهد شد يا خواهيم مرد - آگاهي بيش از حد از ضربان قلب - تپش قلب حساس تنش و درد عضلات عدم توانايي در داشتن آرامشتعريق نفس كشيدن سريع احساس سرگيجه احساس غش سوء هاضمه و اسهال

چگونگي احساس افسردگياحساس عدم شادي كه از بين نمي رود و تقريباً هميشه وجود دارد از دست دادن احساس علاقه در زندگي عدم توانايي در لذت بردن بروز اشكال در تصميم گيري هاي حتي ساده احساس خستگي عمومي احساس عدم آرامش و پريشاني - از دست دادن اشتها و وزن - بعضي از افراد متوجه مي شوند كه برعكس دچار افزايش وزن مي شوند اشكال در خوابيدن و بيدار شدن زودتر از معمول از دست دادن علاقه به روابط جنسي از دست دادن اعتماد به نفس و احساس مفيد نبودن، عدم كفايت و نااميدي دوري از ديگران احساس تحريك پذيري احساس نااميدي در مورد خودمان، موقعيتمان و دنيا و به طور كلي، ممكن است احساس كنيم كه هرگز به سمت بهتر شدن نمي رويم يا اين كه بي ارزش هستيم افكار خودكشي (كه در افسردگي شايع است) بهتر است كه در مورد آن ها صحبت كنيم تا اين كه سعي كنيم آن ها را مخفي كنيم بعضي از اين علائم مانند احساس خستگي، خواب ناكافي و از دست دادن اشتها ممكن است به علائمي كه از بيماري جسمي يا درمان آن ناشي مي شوند، شبيه باشند. اگر شما با يك پزشك يا پرستار در مورد اين كه چگونه احساسي داريد، صحبت كنيد آن ها مي توانند در مورد اين كه آيا اين علائم مربوط به بيماري جسمي شماست يا افسردگي، كمك كنند

چرا احتمال بروز افسردگي و اضطراب، وقتي كه بيماري شديد جسمي داريد، بيشتر است؟افراد وقتي كه به هر دليلي تحت استرس هستند، افسرده و مضطرب مي شوند. بيمار بودن و درمان آن باعث استرس مي شوند. احتمالاً اين مورد شايع ترين دليل است بعضي درمان هاي دارويي مثل استروئيدها، چگونگي كاركرد مغز را تحت تأثير قرار مي دهند و بنابراين به طور مستقيم باعث اضطراب و افسردگي مي شوند بعضي بيماري هاي جسمي مثل كم كاري تيروئيد كاركرد مغز را تحت تأثير قرار داده، مستقيماً اضطراب و افسردگي ايجاد مي كنند اضطراب و افسردگي، بيماري هاي شايعي هستند. شما ممكن است فقط به صورت اتفاقي (و بدون علت خاصي)، همزمان با بيماري جسمي مضطرب يا افسرده شويد.
چه عواملي ممكن است باعث افزايش احتمال بروز اضطراب يا افسردگي شوند؟احتمال اين كه شما اضطراب و افسردگي شديد را هنگام بيماري جسمي تجربه كنيد بالاتر است اگر شما از قبل مضطرب يا افسرده بوده ايد خانواده يا دوستي نداريد كه بتوانيد با ايشان در مورد بيماريتان صحبت كنيد مؤنث هستيد (زنان بيشتر از مردان اضطراب و افسردگي را بروز مي دهند) - در زندگي تان، همزمان مشكلات و استرس هاي ديگري داريد بعنوان مثال اخراج از كار، طلاق يا مرگ يكي از نزديكان درد زيادي را تجربه مي كنيد بيماري شما از نوع خطرناك و تهديد كننده زندگي است بيماريتان شما را از مراقبت از خودتان باز مي دارد در موارد زير ما بيشتر در معرض ابتلا به اضطراب و افسردگي هستيم هنگامي كه براي اولين بار در مورد بيماريتان با شما صحبت مي شود بعد از يك عمل جراحي بزرگ يا اگر عوارض ناخوشايندي در درمان وجود دارند اگر بيماري شما بعد از اين كه به نظر مي رسد كه در حال بهبودي هستيد، عود كند. مثلاً عود سرطان يا دومين سكته قلبي اگر بيماري شما ديگر به درمان جواب ندهد
چه زماني بايد به دنبال كمك باشيد؟بايد به دنبال كمك باشيد، اگر احساس اضطراب و افسردگي شما بدتر از ترس ها، نگراني ها و احساس غمي است كه شما قبلاً داشته ايد به نظر نمي رسد كه با گذشت زمان در حال بهبودي است در حال ايجاد تغيير در احساس شما نسبت به اعضاي خانواده و دوستان و در كار و علائق شما است اگر شما احساس مي كنيد كه زندگي ديگر ارزش ندارد و يا ديگران بدون وجود شما احساس بهتري دارند شما ممكن است متوجه افسردگي خود نباشيد اگر فكر مي كنيد كه همه علائم شما مربوط به بيماري جسمي تان است خود را به دليل تنبل يا ضعيف بودن ملامت كنيد ديگران ممكن است در اين مورد به شما اطمينان خاطر بدهند. آن ها ممكن است به شما بگويند كه كمك گرفتن نشانه ي ضعف نيست. بعضي از ما سعي مي كنيم كه با احساس اضطراب و افسردگي با مشغول نگه داشتن خودمان مقابله كنيم. اين كار در بعضي افراد مؤثر است اما همچنين مي تواند به شدت باعث افزايش استرس و خستگي شود بعضي اوقات، اضطراب و افسردگي ممكن است خود را به صورت احساس عدم شادي و ترس نشان ندهد و در عوض ممكن است باعث ايجاد درد بدن، سردرد يا بي خوابي شود ممكن است صحبت كردن با يك خويشاوند يا دوست كه قادر است شما را در اين موقعيت مشكل كمك كند، موثر و كافي باشد. اما در مواردي كه اين راه كمك كننده به نظر نمي رسد، احتمالاً صحبت كردن با يكي از پزشكان يا پرستاراني كه تحت مراقبتشان هستيد، راه خوبي به نظر برسد

آيا داشتن چنين احساساتي دليل خوبي براي درخواست كمك است؟كمك گرفتن در حالت اضطراب و افسردگي، وقتي كه بيماري جسمي داريم، مي تواند مشكل باشد، چرا كه: - ممكن است احساس كنيد كه پريشاني شما قابل درك و توجيه است و بنابراين كاري نمي توان درمورد آن كرد. - نمي خواهيد كه قدر نشناس به نظر برسيد چرا كه انگارشما به پزشكان و پرستاراني كه مراقبت هاي جسمي شما را بر عهده دارند، در حال شكايت هستيد. - نمي خواهيد كه باعث اختلال در درمان بيماري جسمي تان شويد (با اعتراف به اين كه در تحمل آن مشكل داريد) - ممكن است فكر كنيد پرستاران و پزشكاني كه بيماري جسمي شما را درمان مي كنند آن قدر مشغول هستند كه علاقه اي به توجه به اضطراب و افسردگي شما ندارند. - احساس مي كنيد آن ها بيشتر به بيماري جسمي تان توجه دارند تا به مسائل روحي شما. البته براي همه ما قابل درك و انتظار است كه فردي كه دچار بيماري جسمي است، به اضطراب و افسردگي مبتلا شود اما اين به اين معني نيست كه بايد به آن بي توجه باشيد. كادر درمان كننده ي شما نگران همه جنبه هاي سلامتي شما هستند و از جمله افسردگي و اضطرابي كه داريد. آن ها مي توانند به دلايل زير كمك كننده باشند: - اطلاع داشتن از نگراني ها و مشغوليت هاي ذهني شما در مورد شرايطتان. - سعي در اطمينان يافتن از اين كه شما در مورد بيماري و درمان آن اطلاع كافي داريد. - كمك به شما كه بتوانيد در مورد احساساتتان صحبت كنيد. - تصميم گيري در مورد اين كه آيا شما براي اضطراب يا افسردگي تان نياز به درمان داريد يا نه.

در مورد اضطراب و افسردگي چه مي توان كرد؟افراد زيادي وجود دارند كه ممكن است بتوانند به شما كمك كنند كه شامل: پزشك عمومي (GP) ، مشاورين آموزش ديده، روان درمان ها، روان شناسان باليني و روان پزشكان است. هر گونه درمان پيشنهادي به علائم، شدت اضطراب و افسردگي و شرايط شما بستگي خواهد داشت. درمان ممكن است شامل صحبت كردن، داروهاي ضد افسردگي يا هر دو باشد.
صحبت درماني:
بروز احساسات واقعي مي تواند مشكل باشد، حتي با دوستان نزديك. در اين صورت، ممكن است صحبت كردن با يك فرد با تجربه آسان تر باشد. او مي تواند به شما كمك كند كه مسائل را بازبيني كرده و راه هاي مقابله با مشكلاتتان را پيدا كنيد. جلسات صحبت درماني معمولاً كوتاه و حداكثر 8 جلسه است. ممكن است كه با فرد خاصي صحبت كنيد يا در يك گروه شركت داشته باشيد. اگر همسر يا مراقب (Carer) داريد، ممكن است مشاركت آن ها نيز كمك كننده باشد. انواع مختلفي از صحبت درماني وجوددارند، اما همگي شامل اجزاء

زير هستند:- ارتباط توأم با اطمينان بين بيمار و درمانگر - فرصتي براي صحبت باز و آزاد در مورد افكار، احساسات و مشكلات. - كمك به مقابله با افكار نگران كننده، احساسات بد و مشكلات روزمره.
آيا اين درمان مؤثر است؟
ديدن كسي فقط براي اين كه با او صحبت كنيم، ممكن است ترسناك و يا بي مورد به نظر برسد، اما به محض شروع صحبت، بسياري از بيماران مبتلا به بيماري جسمي آن را بسيار مؤثر مي يابند.

چگونه اين درمان مؤثر است؟جلسات صحبت درماني به شما كمك مي كنند كه آن چه از نظر روحي براي شما در حال اتفاق افتادن است، شفاف تر باشد. اين درمان ها به ما كمك مي كنند تا راه هاي بهتر مقابله با احساسات، افكار و مشكلات روزمره را پيدا كنيم. صحبت كردن آزاد همچنين از اين نظر مفيد است كه با فردي صحبت مي كنيد كه به او اطمينان داريد و در مورد شما "قضاوت" نمي كند.

شروع اثر درماني چقدر طول مي كشد؟بعضي افراد سريعاً احساس بهبودي مي كنند به يك دليل ساده: اين كه آن ها قادر هستند كه در مورد نگراني هايشان صحبت كنند. براي سايرين ممكن است چند هفته اي طول بكشد.
داروهاي ضد افسردگي:
اگر اضطراب و افسردگي شديد باشد و يا مدت زيادي طول بكشد، ممكن است مصرف يك دوره از داروهاي ضد افسردگي مفيد باشد. اين داروها به مبتلايان اضطراب و افسردگي كمك مي كند تا احساس بهتري داشته باشند به طوري كه دوباره لذت بردن از زندگي و مقابله با مشكلات را به طور مؤثر آغاز مي كنند. با وجود اين كه اين داروها ممكن است باعث شوند كه احساس اضطراب و پريشاني كمتري كنيد، جز داروهاي خواب آور و آرام بخش نيستند. اين داروها همچنين مي توانند در مورد درد و اختلال خواب مؤثر باشند.
آيا سريعاً احساس بهبودي خواهيد كرد؟احتمالاً نه، برخلاف بسياري از داروها اثرات ضد افسردگي را زود احساس نخواهيد كرد، اغلب افراد تا 3- 2 هفته هيج تغييري در خلق خود احساس نمي كنند. اگر چه بعضي ديگر ممكن است بهبودي سريع تري داشته باشند، براي مثال: بعضي افراد پس از چند روز احساس مي كنند كه بهتر مي خوابند و كمتر احساس اضطراب دارند.

عوارض جانبيمانند تمامي داروها، ضد افسردگيها عوارض جانبي دارند. اگر چه اغلب اين عوارض ملايم هستند و با ادامه درمان محو مي شوند. ضد افسردگي هاي مختلف اثرات مختلف دارند. پزشك شما مي تواند در مورد اين كه چه چيزهايي تجربه خواهيد كرد شما را مطلع كنند و دوست دارند كه در مورد چيزهايي كه شما را نگران مي كنند، بدانند. در صورت لزوم، همچنين مي توانيد آن ها را با مسكن ها، آنتي بيوتيك ها و داروهاي ضد بارداري مصرف كنيد اما بايد از مصرف زياده از حد الكل اجتناب كنيد چون الكل مي تواند باعث خواب آلودگي زياد شما در مدت استفاده از داروهاي ضد افسردگي شود. درمورد اين كه اين قرص ها با ساير درمان هايي كه براي بيماري جسمي تان استفاده مي كنيد تداخل دارند يا نه، پزشك شما را مطلع خواهد كرد

چگونه مي توانيد به خودتان كمك كنيد؟علاوه بر كمك گرفتن از متخصصين، كارهاي ديگري هستند كه مي توانند براي كمك به خود انجام دهيد در مورد ترس ها و نگراني هايتان با نزديكان خود صحبت كنيد، شما از اين كه فقط با صحبت در مورد اين مسائل تسكين مي يابيد، متعجب خواهيد شد،و نبايد احساس كنيد كه اين براي نزديكانتان درد سرآور است از پزشكتان در مورد بيماريتان بپرسيد. اگر جنبه هايي در بيماري يا درمان وجوددارند كه درمورد آن ها اطلاع نداريد، از او سؤال كنيد. اگر شما در مورد بيماري خودتان بدانيد قادر خواهيد بود كه با آن بهتر مقابله كنيد سعي كنيد كه از يك رژيم غذايي متعادل استفاده كنيد.
اگر اشتهايتان را به دليل نگراني يا افسردگي از دست داده ايد، ممكن است دچار كاهش وزن شويد. اين مي تواند باعث بدتر شدن وضعيت جسمي يتان شود بين نيازهاي بيماري و زندگي تان تعادل ايجاد كنيد. شما نياز خواهيد داشت كه تعادلي پيدا كنيد كه نه تسليم بيماري شويد و نه آنرا فراموش كنيد مراقب خود باشيد. اطمينان حاصل كنيد كه آرامش و فعاليت هاي دلخواه و اگر ممكن است، فعاليت هاي فيزيكي را در زندگي روزمره خود بگنجانيد سعي كنيد از نوشيدن زياد الكل براي اين كه احساس بهتري داشته باشيد، اجتناب كنيد، نوشيدن الكل مي تواند در واقع باعث بدتر شدن اضطراب و افسردگي شده، با داروهاي شما تداخل داشته باشد سعي كنيد كه در مورد خواب ناكافي نگران نباشيد. اين حالت در اضطراب و افسردگي اتفاق مي افتد و معمولاً با بهتر شدن خلق شما، بهبودي مي يابد بدون مشورت با پزشك، مقدار داروي خود را تغيير ندهيد، استفاده آن ها را متوقف نكنيد و درمان هاي ديگر را شروع نكنيد. اگر داروها عوارض جانبي ناخوشايندي دارند، به پزشك يا پرستارتان بگوييد با سكوت خودتان را رنج ندهيد

چگونه خانواده و دوستانتان مي توانند كمك كنند؟معمولاً يك خويشاوند يا دوست، اولين كسي است كه متوجه بروز اضطراب و افسردگي در فردي با بيماري جسمي مي شود. اگر متوجه شديد كه كسي از نزديكان شما درحال ابتلا به افسردگي است، از او به نرمي بخواهيد كه به دنبال كمك باشد. توضيح بدهيد كه اضطراب و افسردگي خيلي شايع هستند و با كمك گرفتن، در اكثر موارد بهبود مي يابند. ملاقات با يك متخصص مانند روان پزشك يا روان شناس نه باعث شرمساري بيمار و خانواده آن هاست نه علامتي از ضعف وقت گذاشتن براي كسي كه مضطرب و افسرده است بسيار كمك كننده مي باشد. اين بيماران نياز به انتقاد مكرر ندارند.
ولي نياز دارند كه هم به صحبت كردن تشويق شوند و هم به امور روزمره خود همچنان ادامه دهند به فرد مضطرب و افسرده اطمينان دهيد كه بهبود مي يابند- از آن جايي كه اين باور ممكن است براي آن ها مشكل باشد- اطمينان حاصل كنيد كه آن ها از يك رژيم غذايي متعادل استفاده مي كنند و به آن ها كمك كنيد كه از نوشيدن زيادالكل خود داري كنند در صورتي كه فرد مضطرب و افسرده در حال بدتر شدن است و از عدم تمايل به ادامه زندگي يا صدمه زدن به خود صحبت مي كند. اين موارد را جدي تلقي كنيد و مطمئن شويد كه پزشك از اين موارد مطلع مي شود سعي كنيد كه فرد را براي درمان مورد نظر متقاعد كنيد. اگر در مورد درمان ابهاماتي داريد آن ها را با پزشك مطرح كنيد مراقبت از كسي كه هم دچار مشكل جسمي است و هم دچار اضطراب و افسردگي شده است مي تواند بسيار طاقت فرسا باشد. اگر احساس درماندگي مي كنيد حتماً درخواست كمك كنيد.

منبع: zibanews